Een uitvaart zonder muziek heb ik nog nooit meegemaakt. Ik kan me een uitvaart herinneren zonder dat de overledene erbij was, een uitvaart zonder bloemen, een uitvaart zonder familie of belangstellenden, met alleen de uitvaartbegeleiders erbij, een uitvaart zonder koffie of thee, maar op alle uitvaarten waar ik bij was, klonk muziek. Variërend van het ‘Ave Maria’ tot ‘The only way is up!’ van Yazz en van ‘Wanneer zie ik jou terug’ van K3 tot ‘Nothing else matters’ van Metallica. Soms is het muziek, die ik zelf ook mooi vind, vaker is het niet per se mijn smaak. Maar altijd zorgt muziek ervoor dat ik word geraakt. Zo zal ‘The only way is up!’ mij voortaan laten terugdenken aan het afscheid van een jonge vrouw, die fanatiek sportte en voor wie deze muziek helemaal hoorde bij haar sportclubje. ‘The only way is up, baby, for you and me now!’ schalde het keihard uit de speakers aan het begin van het afscheid in een uitpuilende zaal in een buurtcentrum. Niet echt een tekst die direct passend voelt bij een uitvaart, desondanks helemaal passend bij deze vrouw en haar vriendengroep. En zo zorgde dit lied bij iedereen voor kippenvel.
Live muziek
Wat uiteraard ook veel voorkomt, is dat er live muziek gemaakt wordt tijdens een afscheid. Ook daarin is een enorme variatie; van orgelspel met een getraind koor, tot een kleinkind dat hakkelend een liedje zingt of een stukje piano speelt. Soms hoor ik prachtige uitvoeringen, door (professionele) muzikanten en soms wat minder gladgestreken optredens, omdat iemand wordt overmand door emoties. En ook die uitvoeringen zijn prachtig, omdat ze uit het hart komen.
Er zijn ook veel professionele muzikanten, die ingehuurd kunnen worden voor het zingen van een lied tijdens het afscheid, of die op de begraafplaats de rouwstoet kunnen begeleiden met bijvoorbeeld een trompet. Ik heb inmiddels van alles gezien, van een compleet vissersmannenkoor tot gospelkoor, van een doedelzakspeler tot gitarist en van celliste tot semibekende Nederlander uit het levensliederencircuit.
Een gedenkwaardige ervaring was het afscheid van een oudere man, wiens zoon in een bijzondere band speelde. Het was een informeel afscheid, waarbij de genodigden onder het genot van een hapje en een drankje herinneringen ophaalden en luisterden naar de band van zoon. Deze band speelde een mix van vissersliederen, Nederlandse en Ierse traditionals met een meeslepend enthousiasme. Terwijl pa in de aangrenzende opbaarruimte lag, werd zijn leven gevierd met muziek, melancholiek én vrolijk. Ik denk dat vader, van waar hij ook was, tevreden toekeek. (zie pekelweb.com voor eer informatie over deze groep)
- Project Name Muziek bij afscheid
- Date 25 juni, 2018
- Category